Αυτές τις μέρες διαβάζω το νέο βιβλίο του ποιητικού στοχαστή Νίκου Ταμπάκη «Από τη θερμοκρασία στη γνώση» που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Γκοβόστη.
Το βιβλίο αποτελεί μία μελέτη του συγγραφέα που φιλοδοξεί «να μεταφέρει τη φαινομενολογία της Θερμοδυναμικής σε μία φαινομενολογία του Πνεύματος».
Η επαφή μου με το έργο του Νίκου Ταμπάκη ξεκίνησε πριν από μερικά χρόνια όταν μου μίλησε με ενθουσιασμό για τα βιβλία του ένας αδελφικός μου φίλος.
Νιώθω την ανάγκη να ομολογήσω, χωρίς ίχνος υπερβολής, ότι η μελέτη των βιβλίων του Νίκου Ταμπάκη άλλαξε δημιουργικά τον τρόπο με τον οποίο βλέπω τον κόσμο.
Ειλικρινά, ποτέ δεν περίμενα ότι μία οικογένεια βιβλίων θα αποτελούσε σημείο καμπής της σκέψης μου και αναπόσπαστα της ζωής μου. Σημείο τόσο γόνιμο, που οι τελευταίες χωρίζονται πλέον συνειδητά και ασυνείδητα σε προ- και μετά- Ταμπάκη εποχή.
Την ομολογία αυτή καταθέτω τόσο στους μαθητές, όσο και στους φίλους μου, γιατί πιστεύω ότι «τα ωραία και μεγάλα έργα», όσο πιο πολύ τα μοιράζεσαι, τόσο περισσότερο τα βιώνεις και τα χαίρεσαι.
Το έργο του Νίκου Ταμπάκη πρέπει να μελετηθεί σε βάθος από κάθε συνάδελφο –κυρίως μαθηματικό– που επιθυμεί ειλικρινά να είναι συνεπής στην αποστολή του. Δηλαδή, να καλλιεργήσει τον διανοητικό και συναισθηματικό κόσμο των μαθητών του, παράγοντας έτσι δυνατά μυαλά και πλούσιες καρδιές.
Και αυτά που σας λέω (συγχωρέστε την υπεροψία μου) δεν τα πιστεύω απλά· τα γνωρίζω!
Γιώργος Λ. Μαυρίδης
Μαθηματικός